با بقدرت رسیدن طالبان در منطقه سوات در شمال غربی پاکستان، معادلات سیاسی در جنگ تروریست ها وارد مرحله جدیدی شده است. شواهد بر اوجگیری جنگ آمریکا با طالبان دلالت دارد. در افغانستان نیز از یک سو ارتش آمریکا حملات و تعرضات خود را شدت داده است و از سوی دیگر در تلاش تغییر دولت و برکناری کرزای از پست ریاست جمهوری است. کرزای نیز بمنظور حفظ موقعیت خود به جناح آنتی آمریکایی اسلامیست ها نزدیک تر شده و میکوشد پشتیبانی آنها را بدست آورد. بعلاوه، اوباما که بنظر میرسد تصمیم دارد بر طالبان تمرکز کند، میکوشد برخی جبهه های جنگ موجود را لااقل موقتا ببندد تا شاید بتواند جنگ افغانستان را که 7 سال پیش آغاز شده و اکنون دارد به شکست آمریکا منجر میشود، به نتیجه مطلوب خود برساند. در نتیجه این سیاست، اوباما دست آشتی و دوستی به سوی رژیم اسلامی دراز کرده است. و در سیاست دولت بوش نسبت به حماس بعضا تجدید نظر کرده است.
پاکستان
طالبان همواره آزادنه در منطقه سوات و در مناطق مرزی با افغانستان حضور داشته و از امکانات و قدرت برخوردار بوده است. در واقع طالبان با کمک و همکاری کامل دولت مشرف توانست قدرت را در افغانستان بدست گیرد. از سپتامبر 2001 که جنگ تروریست ها رسما توسط دولت آمریکا اعلام شد، دولت آمریکا کوشیده است که با پرداخت میلیارد ها دلار به دولت وقت پاکستان، دولت پرویز مشرف، این دولت را به مقابله با طالبان بکشد. طی 7 سال و نیمی که از حمله آمریکا و موتلفینش به افغانستان میگذرد رابطه دولت پاکستان با طالبان یکی از مسائل مهم بوده است.
طی این مدت ارتش پاکستان با اسلامیست ها در مرز افغانستان، بویژه در منطقه پشاور در حال کشمکش دائم بوده است. این کشمکش عملا به قدرت گیری بیشتر اسلامیست ها منجر شد و یکی از دلایل اصلی سقوط پرویز مشرف محسوب میشود. فقر وسیع و نارضایتی شدید مردم از دولت مرکزی و فساد مزمن دولت، محیط را برای رشد اسلامیست ها مهیا کرده است. مدارس معروف اسلامی در این منطقه ستاد شستشوی مغزی کودکان و نوجوانان و محل سربازگیری تروریسم اسلامی است. مردم زیر فشار فقر وحشتناک، پسران خود را به این مدارس شبانه روزی میفرستند تا لااقل یک لقمه غذا داشته باشند. در این مدارس کودکان از صبح تا شام مشغول قرآن خواندن و درس گیری در نفرت و ارتجاع اسلامی و تروریسم هستند.
حضور بلامانع رهبران طالبان در این منطقه و حکمرانی اسلامیست ها، عملا این منطقه را به یکی از جبهه های جنگ تروریست ها بدل کرده است. حضور نیروهای ارتش آمریکا در این منطقه و تلاش برای دستگیری و ترور رهبران اسلامیست ها بعضا در رسانه ها مطرح شده است. دولت مشرف نتوانست اسلامیست ها را در منطقه شکست دهد یا عقب بنشاند. اشغال مسجد سرخ دو سال پیش توسط اسلامیست ها، حمله ارتش به آنها و کشته شدن تعداد بسیاری از آنها یکی از تلاش های اصلی مشرف برای مقابله با اسلامیست ها بود. دولت آمریکا ناراضی از عملکرد مشرف برای به زیر کشیدن او از قدرت تلاش برای انتقال قدرت به بینظیر بوتو را آغاز کرد. تحت فشار آمریکا بوتو موفق شد از تبعید به پاکستان بازگردد، اما خیلی سریع مورد سوء قصد قرار گرفت و جان سپرد. و همسر او زرداوی در انتخابات به قدرت رسید.
ظاهرا، دولت زرداوی تصمیم به سازش با اسلامیست ها گرفته است. سه ماه پیش در میان تعجب و شوک بین المللی، طالبان رسما قدرت را در منطقه سوات بدست گرفت و قانون شریعه را بعنوان قانون حاکم اعلام کرد. دولت پاکستان با طالبان یک موافقتنامه صلح امضاء کرد که در ازای حاکم شدن قانون شریعه در منطقه سوات، طالبان دست از جنگ بردارد. طالبان بمحض به قدرت رسیدن، سر بریدن، تازیانه زدن و سرکوب بسیار شدید مردم را آغاز کرد. بخشی از مردم بخاطر حفظ امنیت شان از این منطقه آواره شده اند.
طالبان، خیلی سریع، پس از تحکیم موقعیت خود، بطور یک جانبه آتش بس را شکست و پیشروی نظامی خود به سوی اسلام آباد، پایتخت پاکستان را آغاز کرد. اکنون طالبان در 500 کیلومتری اسلام آباد قرار دارد. بنظر میرسد که دولت و ارتش پاکستان نه تمایل و نه نیروی عقب نشاندن طالبان را دارند. تاکنون صدها نفر در این جنگ اخیر کشته شده اند. ده ها هزار نفر آواره گشته اند. ظرف دیروز و امروز رسانه ها از آواره شدن 40 هزار نفر خبر میدهند. سازمان های "بشر دوست" بین المللی از خطر آواره شدن نیم میلیون نفر در این منطقه صحبت میکنند.
شرایط در پاکستان بسیار خطیر است. هراس مردم مناطق دیگر پاکستان از قدرت گیری طالبان، نگرانی بویژه زنان از حاکمیت این جریان فوق ارتجاعی، هراس بین المللی از گسترش قدرت و نفوذ طالبان در منطقه، بویژه در کشوری که به سلاح های هسته ای مجهز است، دنیا را در حال بهت و شوک برده است. اما علیرغم اهمیت این واقعه و خطیر بودن اوضاع، رسانه های بین المللی به این مساله پوشش چندانی نمیدهند. بنظر میرسد که دولت آمریکا و موتلفینش میکوشند این واقعه را از آنچه هست کوچکتر جلوه دهند تا از ایجاد هراس و نگرانی جلوگیری کنند. هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، چند روز پیش به دنیا اطمینان خاطر میداد که طالبان به سلاح های هسته ای پاکستان دسترسی پیدا نخواهد کرد!
علیرغم این تلاش برای کم اهمیت جلوه دادن موقعیت پاکستان، دولت اوباما توجه و تمرکز خود را به پاکستان معطوف کرده است. رسما از کم کاری ارتش پاکستان در مقابله با طالبان انتقاد کرده است و قول کمک های بیشتر به دولت پاکستان داده است. اوباما امروز با زرداوی، رئیس جمهور پاکستان و کرزای، رئیس جمهور افغانستان در واشنگتن یک اجلاس سه جانبه تشکیل میدهد. موضوع در دستور مقابله با طالبان است.
افغانستان
از آنسوی جنگ در افغانستان اوج جدیدی گرفته است. خبرگزاری های بین المللی اعلام کردند که در نتیجه بمباران هوایی ارتش آمریکا چندین ده ویران شده و ده ها نفر از مردم کشته شده اند. تعداد کشته شدگان هنوز دقیقا روشن نیست اما طبق گزارشات مختلف رقم کشته شده ها بین 50 نفر تا صد و خورده ای گزارش شده است. گزارشات از حفر قبر دسته جمعی برای دفن کشته شده ها خبرمیدهند. بنظر میرسد که این کشتار مردم بیگناه افغانستان فصل جدیدی در جنگ آمریکا با طالبان گشوده است. باید منتظر اوجگیری جنگ و کشتار بیشتر در افغانستان بود.
اوباما پیش از قدرت گیری اعلام کرده بود که به اشغال عراق خاتمه خواهد داد و در عوض توجه خود را متوجه افغانستان خواهد کرد. با بقدرت رسیدن اوباما، طبقه حاکمه آمریکا در جنگ تروریست ها تغییر تاکتیک داده است. سیاست های بوش در هفت سال اخیر عملا به زیان دولت آمریکا منجر شده است. تحت دولت بوش، آمریکا بیش از هر زمانی در جهان منفور شد. حمله به افغانستان و سپس عراق و همچنین تشویق اسرائیل برای حمله به لبنان، عملا به تحکیم و گسترش قدرت اسلام سیاسی منجر شد. هیات حاکمه آمریکا با انتخاب اوباما به قدرت برای تغییر این روند بسیار منفی و زیان بار راهیابی میکند.
مساله اینجاست که طالبان دوباره در افغانستان پیشروی های قابل توجهی بدست آورده است. دولت افغانستان آنچنان فاسد است که آمریکا در صدد تغییر آن است. وضعیت اقتصادی مردم بسیار وخیم است. بیکاری، فقر و گرسنگی در افغانستان بیداد میکند. عدم امنیت یکی دیگر از مسائل اساسی مردم است. هر روز یا در اثر تروریسم انتحاری یا حملات ارتش آمریکا ده ها نفر از مردم بیگناه جان خود را از دست میدهند.
کمک های مالی دولت های مختلف عملا منبعی برای دزدی و چاپیدن شرکت های کشورهای خودی و بعضا دولت افغانستان بوده است. یک قران از میلیون ها دلار پولی که تحت نام کمک به بازسازی افغانستان اختصاص داده شده است به مردم افغانستان نرسیده است. وضعیت زنان پس از سقوط طالبان تغییر محسوسی نکرده است. لویا جرگه، این نهاد ارتجاع عشیرتی – اسلامی بر زندگی مردم حکم میراند. وضعیت مردم عملا در بسیاری جهات پس از حمله آمریکا و موئتلفین بدتر شده است. تحت چنین شرایطی قدرت گیری دوباره برای طالبان کار چندان سختی نخواهد بود. کرزای در تلاش برای حفظ موقعیت خود در پی سازش های بسیار آشکار تر با اسلامیست هاست. امضای قانون "احوال شخصی شیعه" یکی از این ترفند ها است.
فصل جدید جنگ تروریست ها
دنیا اکنون با پرده دوم جنگ تروریست ها روبرو است. بنظر میرسد که تلاش برای بازسازی سیما و "ایمج" دولت آمریکا در منطقه، خنثی کردن موقت و نسبی رژیم اسلامی و تلاش برای دخالت آن در مبارزه با طالبان، رها کردن عراق به سرنوشت جنگ های قومی- مذهبی و تمرکز بر افغانستان و اکنون پاکستان برای به شکست کشاندن طالبان محورهای استراتژی آمریکا در این پرده از جنگ تروریست ها است. این استراتژی نیز با موفقیت روبرو نخواهد شد. اسلام سیاسی طی هفت سال گذشته قدرت خود را بمراتب در منطقه افزایش داده است. جنگ عراق عملا بقدرت گیری رژیم اسلامی در عراق و از این طریق در منطقه منجر شد.
تداوم این جنگ فقط و فقط مردم منطقه را هدف میگیرد. این مردم هستند که در میان آتش این دو قطب تروریستی به خاک میافتند. نتایج سیاسی-اجتماعی و اقتصادی این جنگ نیر تماما بر دوش مردم است. باید به این جنگ خاتمه داد. باید هرگونه توهم به دولت اوباما را خنثی کرد. راه مقابله با اسلام سیاسی در منطقه نه از طریق حمله نظامی آمریکا و دولت های غربی، بلکه 1- با تلاش برای ختم جنگ میان اسرائیل و فلسطین و برسمیت شناسی دولت مستقل و متساوی الحقوق فلسطین و 2- تحکیم و تقویت مبارزه مردم ایران علیه رژیم اسلامی و به زیر کشیدن این رژیم ارتجاعی از اریکه قدرت است. و این کار جنبش کمونیسم کارگری و جنبشهای آزادیخواه و برابری طلب است .
سازمانیابی قطب بشریت متمدن، آزادیخواه و انساندوست برای مقابله با دو قطب تروریسم و تحمیل راه حل های انسانی، عادلانه و آزادیخواهانه به آنها، کماکان تنها راه حل مقابله با جنگ تروریست ها است. قربانیان این جنگ مردم عادی منطقه اند. باید کوشید این مردم را علیه هر دو قطب سازمان داد. *
